lunes, 29 de octubre de 2007

Ke "A" Ser Kontra la Falsa Konciencia

Una vez más estoy drogado,
bebo, fumo, bebo, fumo.
Me inflo, me inflo, me inflo,
me desvanezko,
lo siento pero no sabía
muy bien ke A Ser.
Me konsumo, me konsumen,
sólo veo merkancía.
No puedo tolerar la pasividad
así ke actúo, me evado, me esfumo.
Me están apuntando kon
el dedo,
pues kárguenlo muy bien, kon
un kalibre alto.
No vaya a ser kosa
ke la mierda les salpike.
Konsigan máskaras , usen
guantes...
Lo siento ya están
kontaminados

MALHUE.

El Tunel se Kubre por un Proyectil

Ke difícil entender. Buscar gente ke disfruta
del sufrir, indiferente a kualkier rayo de sol.
Konciliando koncensos kon la obsesión.
Estoy harto de todo, konfiesan,
entonces porke no desaparecen de una vez.
Ke difícil entender, kómo su oscuridad
logra enkandilarte, sin importar los demás
persigues por los rinkones, posibles enkuentros.
Te llenas de esperanza, olvidando el tipo de gente
ke te rodea, mientras más planifikas,
más krece la incertidumbre, kon un montón de hierros
Ke te encierran, komo kárcel de la frustración.
Una vez más te jodes por llorar.
Pero kién te empuja a buskar posibilidades
del deskontento,
una vez más rekuerdas tu estado sismátiko
y opresivo. Rekuerdas tú estrella,
komo una amarga kondena, ke te markó,
para burlarse de ti.
O es ke alguna vez su fulgor, te alumbró tanto,
ke logró borrar los rastros de tú kastigo.
Pero persistes verdad, nuevamente estas
buskando por ahí,
A esa misma ke ahogó tus posibles
felicidades, no deberías estar huyendo,
pero estas ahí, siguiendo.
Lloras, maldices, te golpeas, eskupes
a los demás.
Finges kreer en el destino, pides
SU INTERCESIÓN , aunke sabes ke contigo
NO HABLA o no te kiere eskuchar.
Pero esperas por un mañana esperanzador,
lleno de nubarrones, ventoleras y heladas.
Kieres finalizar esto. YA BASTA
de llorar, tú kuerpo ya no tiene espacio
ke golpear, ni saliva ke escupir.
El túnel del DESKONTENTO ya no está VACÍO,
lo kubre un proyectil,
lo golpea un perkutor,
el roce produce pekeñas explosiones de luz,
la velocidad kon ke avanza
supera tú eskritura,
tus ideas ya no están kontigo.
Tú alma merodea,
Pero ya NO TE TOMA EN KUENTA.

MALHUE.